شیوع وسیع ویروس COVID-19 منجر به شروع تلاش های گسترده ای در تولید واکسن و داروی این بیماری گردید و حتی برخی از واکسن های تولید شده مراحل تست اولیه را نیز با موفقیت پشت سر گذاشتند. اما مسئله ی مهمی که در این زمینه مطرح است زمانبر بودن توسعه و تایید این واکسن ها بدلیل نگرانی های ناشی از خطرات احتمالی آن هاست. محققان دانشگاه پن استیت (Penn-State) در حال کار روی گروهی از واکسن ها هستند که به جای استفاده از ویروس ضعیف شده، از DNA ویروس برای ایجاد ایمنی در برابر ویروس استفاده می کند. این واکسن ها به صورت استنشاقی وارد سلول های ایمنی ریه شده و منجر به تولید پروتئین ویروس (به جای خود ویروس) می گردند. این پروتئین، سلول های ایمنی ریه را تحریک کرده و باعث ایمنی بیمار در برابر بیماری می گردد.
از بین رفتن توسط آنزیم های بافتی و در نتیجه عدم نفوذ مناسب آن ها در سلول های ایمنی، اصلی ترین چالش در مسیر توسعه این نوع واکسن ها محسوب می گردد. راه حل این مشکل استفاده از نانوذرات مهندسی شده است که منجر به حفاظت از این واکسن ها در برابر آنزیم های بافتی شده و به انتقال مؤثر آن ها به سلول های ایمنی کمک خواهد کرد. دانشمندان امیدوارند با استفاده از فناوری نانو، بتوانند واکسنی مؤثر و کاملاً ایمن برای مقابله با ویروس COVID-19 تولید کنند. در صورت موفقیت این نوع واکسن، استفاده از واکسن های مبتنی بر DNA، می تواند در تولید واکسن سریع و مؤثر برای بیماری های مشابه احتمالی مورد استفاده قرار گیرد.
منبع خبر:
